Süper Kahraman Filmleri Bir “Aşamadır” – The Hollywood Reporter
Süper kahraman filmlerinin en büyük hayranı olmayan ünlüler listesine Jodie Foster’ı da ekleyin.
Bunlardan biri için yapılan bir röportajda elle dergiHollywood’daki Kadınlar’ın Aralık/Ocak sayısında Oscar ödüllü oyuncu, Marvel ve DC filmlerinin “bir aşama” olduğunu hissettiğini açıkladı.
Yayına şunları söyledi: “Bu benim için biraz fazla uzun süren bir aşama, ama bu bir aşama ve çok farklı aşamalar gördüm.” “Umarım insanlar yakında bundan bıkacak. İyi olanlar – mesela Demir Adam, Kara Panter, Matrix — Bu filmlere hayret ediyorum ve eğlencenin büyüsüne kapıldım.”
Şöyle devam etti: “Ama oyuncu olmamın nedeni bu değil. Ve bu filmler hayatımı değiştirmiyor. Umarım diğer her şeye yer olur.”
Gerçek dedektif Star, Hollywood’da süper kahraman filmlerine karşı konuşan ilk kişi değil. Francis Ford Coppola, Martin Scorsese ve John Woo, yıllar boyunca filmlerin gerçek sinema olmadığı konusunda yorumlarda bulundular.
Scorsese, süper kahraman filmlerini tema parklarıyla karşılaştıran yorumları nedeniyle çok sayıda tepki aldı. “Duygusal, psikolojik deneyimleri başka bir insana aktarmaya çalışan insanların sineması değil” dedi. İmparatorluk 2019’da.
Öte yandan Christopher Nolan yakın zamanda franchise’ların önemli olduğunu hissettiğini paylaştı. “Sağlıklı” bir Hollywood’un anahtarı çünkü diğer film türlerinin yapımı ve dağıtımı için para ödüyorlar.
Profilin başka bir yerinde, şu anda yardımcı rolüyle Oscar’da konuşulan Foster var. Nyad Annette Bening’in karşısında — dergiye bir gün The Daniels’la çalışmak istediğini çünkü Her şey Her Yerde Aynı Anda belki de tüm zamanların en sevdiği film.
En iyi film ödülünü kazananın, kendini depresyonda veya üzgün hissettiğinde tekrar tekrar izlediği bir film olduğunu ve bunun iki oğluyla bağ kurmasına nasıl yardımcı olduğunu açıkladı.
“Bunu ilk kez oğullarımdan birinde gördüm, sonrasında el ele tutuştuk, birbirimizi çimdikledik ve 45 dakika boyunca ağladık” dedi. “Ve bir hafta sonra bunu diğer oğlumla birlikte gördüm ve bu bana bir bağlantı, anlayış ve umut kapısı açtı. Lisesinde bana hiç söylemediği her şeyi anlatmaya başladı ve biz yağmurda ağlayarak ve açılarak yürüyorduk. Ben de ‘Filmin yapabileceği şey bu’ dedim.”