Hoş Bir Fransız-Alman Genç Lezbiyen Romantizmi – The Hollywood Reporter

Aynı anda birçok sınırı aşmak, reşit olma romantizmi Yabancı Dil Sırasıyla Almanca ve Fransızcalarını tazelemek için ortak evlerini ziyaret ederken birbirlerine aşık olan 17 yaşındaki iki mektup arkadaşının hikayesini anlatmak için eyalet sınırlarını aşar, dil engellerini aşar ve heteronormatif sınırlara meydan okur.

Kendisi de Fransız-Alman sınır kenti Forbach’ın yerlisi olan Claire Burger’in yönettiği bu hassas ve zaman zaman gergin dram, muhteşem genç başroller Lilith Grasmug ve Josefa Heinsius tarafından yönetiliyor; ikincisi beyazperdeye ilk kez çıkıyor. Kültürlerarası alışverişleri her zaman kontrol edemeyecekleri cinsel ve politik uyanışlara neden olan, onları bir araya getiren ama aynı zamanda ailelerinden de koparan bir çift genç kızı canlandırıyorlar. Berlin’in ana yarışmasında ilk gösterimini yapan Burger’ın dokunaklı üçüncü filmi, Avrupa sınırlarının dışına da taşabilecek, kocaman yürekli, küçük bir film.

Burger’in uluslararası romantizm gibi iyi bilinen bir alana yaklaşımında büyüleyici olan şey (her şey Yeşil Kart ile İspanyolca son zamanlara Emily Paris’te aklıma gelen şey), Fransa’dan gelen utangaç, çekingen Fanny (Grasmug) ile Almanya’dan gelen açık sözlü ve politik Lena (Heinsius) arasında çok az gerçek kültürel engelin kalmış gibi görünmesidir. İkisi de zaten iki dilli, diğerinin ülkesinde zaman geçirmişler ve belirli bir ifadenin anlamını anlamadıklarında onu bulmak için her zaman bir çeviri uygulamasını kullanabilirler. Bu tür bir akışkanlık aynı zamanda gelişen cinselliklerine de yansıyor; eşcinsel mi yoksa heteroseksüel mi olduklarını asla tartışmıyorlar ve her ikisinden de biraz olabilirler. Günümüzün kozmopolit gençlerinin çoğu için büyüdüğümüz geleneksel sınırlar artık mevcut değil.

Burger’in Léa Mysius ile birlikte yazdığı senaryodaki yabancı dil (Beş Şeytan), bu nedenle daha çok psikolojik bir durumdur: Kelimeleri kendiniz tercüme edebilseniz bile diğerinin ne söylediğini anlamamak. Yabancı Dil Fanny ve Lena’nın birbirlerinin ailelerinde hayatta kalmaya çalışırken ve sonunda birbirlerine aşık olurken daha derin bir anlayışa ulaşmaları hakkındadır.

Bunun gerçekleşmesi biraz zaman alır. Fanny ilk başta Almancasını geliştirmek amacıyla lisedeki sınıfında birkaç hafta geçirmek üzere Lena’nın memleketi Leipzig’e gider. Kargaşa içinde bir eve varır: Lena’nın annesi Susanne (Nina Hoss, her zamanki gibi harikadır), uzun süredir birlikte olduğu erkek arkadaşından yeni ayrılmıştır ve üzüntülerini çok fazla beyaz şarap kadehinde boğmaktadır. Lena, annesinin sızlanmasına pek tolerans göstermiyor ve yeni misafirini zar zor karşılıyor (“Mektup arkadaşım arkadaş değil,” diyor Fanny annesine telefonda). Ancak Fanny’nin ne kadar kırılgan olabileceğini anlayınca, özellikle de erkenden ağlamaya başladığında Lena, onu bazı arkadaşlarıyla tanıştırmaya ve Leipzig’i gezdirmeye karar verir.

İkisi arasındaki zıtlık göze çarpıyor: Lena cesur ve asi bir çizgiye sahipken, çekingen Fanny, intihara teşebbüs ettiğini iddia ettiği Fransa’daki evindeki sorunlar nedeniyle sarsılmış görünüyor. İki sınıfın Zoom aracılığıyla buluştuğu bir sahne, Fanny’nin Fransız sınıf arkadaşlarının fırsat buldukça onunla alay etmesiyle bu sorunların nereden kaynaklanabileceğini ortaya koyuyor. Rahatsız edici bir sekans olmasının yanı sıra iki ülke arasındaki davranış farklılıklarını da anlatıyor. Burger ayrıca çocuklara diğer sınıfa karşıt dilde sorular sorma şansı verildiğinde de birkaç kahkaha alıyor. (Almanca soru: “Fransızlar neden sürekli grevde? Siz çalışmayı sevmiyor musunuz?”)

Ancak Yabancı Dil Bu farklılıklardan çok, zamanlarının çoğunu Lena’nın jakuzisinde geçiren, bir partide mantar aldıklarında ortaya çıkan cinsel gerilim yaratan ve birbirleriyle üçlü bir eğlenceye girişen iki kız arasındaki artan yakınlık ile ilgilidir. Onları birbirine yakınlaştırmak için sadece bir destek olarak oradaymış gibi görünen bir çocuk. Her iki kız da duygularını yüksek sesle dile getirmiyor çünkü ustalaşamadıkları tek dil bu ve Fanny, aralarında herhangi bir şey söylenmeden Fransa’ya dönüyor.

Film daha sonra Fanny’nin annesi (Chiara Mastroianni) ve babasının (Jalal Altawil) görünüşte daha istikrarlı hayatlar sürdüğü Strazburg’a geçiyor, ancak değişken kızlarıyla baş etmekte zorlandıkları açık. Lena, Fransızca dersinde değişime devam etmek için ortaya çıktığında, Fanny’nin kendi okulunda nasıl dışlanmış biri olduğunu hemen görür. Kötü niyetli bir kız, Lena’yı Nazi selamıyla karşılıyor ve Lena buna zekice bir siyasi analizle takdire şayan bir şekilde yanıt veriyor. Burger’in filminden çıkarılacak tek bir kültürel ders varsa, o da Alman gençlerin oldukça nazik olduğu ve Fransız gençlerin tamamen berbat olabileceğidir.

İkinci yarının büyük bir kısmı, Fanny’nin Strasbourg’un kara blok hareketinde yer alan bir anarşist olduğunu iddia ettiği sözde gizli üvey kız kardeşini arayan iki kıza bağlı. Fanny’nin söylediği pek çok şey gibi bu da en azından izleyiciye pek inandırıcı gelmiyor. Ancak Lena kendi çekiciliğinden kör olur ve aramaya kapılır, bu da onların okulu kesmelerine ve anarşist barları ziyaret etmelerine neden olur ve Fanny’nin evinde daha fazla gerilim yaratır.

Konu yoğunlaştıkça film giderek daha politik bir hal alıyor, ancak Burger’in orada daha samimi niyetleri olsa bile kızların aktivizmi onları birbirine yakınlaştırmanın başka bir yolu gibi geliyor. Lena ve Fanny’nin duygularını artık görmezden gelemedikleri anda yaşadıkları duygu sarsıntısını tasvir etmede daha iyi; bu da, kendi engellerinin kalktığı ve ikisinin nihayet net bir şekilde iletişim kurmayı başardığı bir finale yol açıyor.

Julien Poupard tarafından grenli elde çekilmiştir (BerbatBulutlu maviler ve grilerden oluşan bir renk paleti kullanan film, büyük ölçüde performansa dayalı bir olay; burada mükemmel Grasmug ve Heinsius ağır işlerin çoğunu yapıyor. Veterinerler Hoss ve Mastroianni tarafından iyi destekleniyorlar; ilki, eski sevgilisinin de dahil olduğu bir aile yemeği sırasında tamamen kaybettiği filmin kahkaha dolu bir sahnesini sağlıyor.

Burger’in öncelikli iki özelliği, Parti kızı (Marie Amachoukeli ve Samuel Theis ile birlikte yönetildi) ve Gerçek aşkHer ikisi de memleketi Forbach’ta geçiyordu; bu köy, insanların ister dil ister gelenek olsun, Fransızca ve Almanca arasında kolayca geçiş yaptığı bir sınır köyü. İçinde Yabancı DilBugüne kadarki en başarılı eseri olan yönetmen, bu tür değişen kimliklerin iki kızı nasıl birbirlerini ve nihayetinde kendilerini bulma yoluna soktuğunu etkileyici bir şekilde ortaya koyuyor.